Więcej słońca. Dłuższe dni. Wiosenny nastrój sprzyja jasnemu, twórczemu i pozytywnemu myśleniu :-)

Jako praktyk PR odwołujący się do naszej metody JASNEGO MYŚLENIA, nie tylko regularnie analizujesz swój styl myślenia, rozumiesz i łączysz wszystkie elementy tego dynamicznego procesu, ale również szanujesz odpowiednie intelektualne standardy.

Jest pewną ironią, że przez tysiące lat ludzie tyle energii poświęcili ocenie myślenia skąpiąc jednocześnie czasu na analizę kryteriów tej oceny. Kiedy zauważymy jak bardzo umysł dąży do samookłamywania i służenia naszym wąsko rozumianym interesom, szybko dochodzimy do wniosku, że stosowane przez nas standardy krytycznego myślenia są nie tylko niedoskonałe, ale również często absurdalne.

Jakie to kryteria oceny prawdy? Oto one:

1. "To jest prawda, ponieważ w to wierzę." (wrodzony egocentryzm: stale zakładam, że prawdziwe jest to, w co wierzę, mimo że nigdy nie szukałem odpowiedzi na pytanie dlaczego daję temu wiarę.)

2. "To jest prawda, ponieważ w to wierzymy." (wrodzony socjocentryzm: przyjmuję za prawdziwe poglądy dominujące w grupie, z którą się utożsamiam, chociaż nigdy nie szukałem odpowiedzi na pytanie dlaczego daję im wiarę.)

3. "To jest prawda, ponieważ chcę w to wierzyć." (wrodzone myślenie życzeniowe: wierzę, na przykład w zachowania stawiające mnie w pozytywnym świetle, mimo że nigdy poważnie i głęboko nie rozważałem zachowania, które może spotkać się z negatywną reakcją "mojej" grupy. Wierzę we wszystko, co daje mi "dobre samopoczucie", co wzmacnia inne moje poglądy, co nie wymaga zmiany zachowania i stylu myślenia w znaczący sposób i nie wymaga przyznania się do błędu.)

4. "To jest prawda, ponieważ zawsze w to wierzyłem." (wrodzone samopotwierdzenie: czuję ogromne przywiązanie do swego ego i poglądów, które zawsze wyznawałem, choć nigdy poważnie i głęboko nie zastanawiałem się nad krytyką tych poglądów.)

5. "To jest prawda, ponieważ w moim interesie jest w to wierzyć." (wrodzony egoizm: mam skłonność do przyjęcia poglądów, które - jeśli okażą się prawdziwe - obdarzą mnie większą władzą, wpływem, komfortem finansowym oraz niedostrzegania lub odrzucania dowodów lub argumentów sprzeciwiających się tym poglądom.)

Myślę, więc nie zmyślam

Jak widać, w naszym systemie myślenia jest wiele obszarów, które jako zbiorowość nie chcemy poddawać analizie i weryfikacji. Jest w nas zbyt wiele uprzedzeń - koncentrujemy się na ochronie i zaspokojeniu naszych podstawowych interesów.

Zazwyczaj nie troszczymy się o interesy innych. Nie jesteśmy skłonni poświęcić naszych pragnień, aby pomóc zaspokoić cudze potrzeby. Boimy się odkryć, że nasze najbardziej "oczywiste" i "święte" nastawienia i przekonania wcale takie nie są. Pominiemy dowolną liczbę podstawowych zasad jeśli takie postępowanie umożliwi nam utrzymanie, wzmocnienie lub poszerzenie strefy wpływów i władzy.

W szkole i w domu nikt nas nie uczy kanonu krytycznego myślenia. Nie można go też poznać w mediach masowych. W rzeczy samej, szkoła, dom i media uczą myślenia egoistycznego, egocentrycznego i socjocentrycznego. Chcąc nie chcąc poznajemy "absurdalne" standardy myślenia, które oczywiście służą różnym (patologicznym) celom takim jak usprawiedliwianie zdobywania tego, na czym nam zależy (bez liczenia się z prawami innych) lub bronienie status quo, jeśli taki stan jest dla nas korzystny (bez względu na to, kto na tym cierpi), itp.

Konkluzja

Porażka ludzkiego umysłu w przyjęciu i stosowaniu skutecznych metod myślenia nie powinna nikogo dziwić, choć rzeczywiście może irytować. Jednakże, jako praktycy PR, dla których krytyczne myślenie jest podstawowym mechanizmem pracy, powinniśmy znać i przyswoić sobie logikę podstawowych standardów myślenia (analiza, ocena, korekta).

Wesołego wiosennego Alleluja!