Kryzys nie musi być zły. Koszmar zaczyna się, gdy tracimy nad nim kontrolę. Jak uniknąć najgorszego?

Najlepszą metodą uporania się z kryzysem jest przygotowanie. Założenie jest proste - WSZYSTKO co najgorsze może się zdarzyć. DZISIAJ.

Podobnie jak plan ewakuacji z płonącego wieżowca, plan zarządzania sytuacją kryzysową może ocalić życie ludzi i organizacji.

Oto krótkie ćwiczenie, które pomoże Ci zrozumieć co to znaczy przejść przez kryzys - prawdziwy lub wykreowany.

Był sobie kryzys

Chcesz wywołać "kryzys"? Uchwal w Sejmie ustawę, która nie spodoba się związkom zawodowym. Powiedz "won" dziennikarce z kamerą. Daj nagrody za niezbudowaną na czas autostradę.

Szybko przejrzyj "kryzysy" dnia. Sprawdź czy potrafisz odróżnić prawdziwe od fałszywych.

Oto sprawdzony przepis jak rozpocząć "pseudo-kryzys", aby storpedować nową inicjatywę gospodarczą. Może też służyć do sparaliżowania zmiany prawa lub polityki agendy rządowej.

1. Znajdź zagrożenie.

a. Lepiej jeśli będzie proste i zrozumiałe dla wszystkich.

b. Jeśli przedstawisz je jako zagrożenie dla powietrza, którym oddychamy, wody, bez której nie możemy się obejść, jedzenia, które lubimy lub domów, które dają schronienie - tym lepiej.

c. Przedstaw je jako zagrożenie dla Matki-Natury.

2. Opisz ryzyko.

a. Niech będzie realne i konkretne. Nie musi być całkiem prawdziwe.

b. Musi być dużo ofiar.

c. Wyolbrzymiaj problem.

3. Znajdź sprzymierzeńców, którzy Ciebie oficjalnie poprą.

a. Pozyskaj poparcie znanej organizacji, która dysponuje własną machiną PR.

b. Znajdź naukowca z tytułem profesora, który uzasadni niebezpieczne konsekwencje planowanej zmiany.

c. Znajdź specjalistę - jakiegokolwiek specjalistę, który poprze profesora.

4. Pokaż zagrożenie.

a. Pokaż zniszczenia, destrukcję i szkody, które spowoduje wprowadzenie inicjatywy w życie - na zdjęciach i video.

b. Nie szkodzi, jeśli nagranie video będzie sprzed kilku lat.

c. Wybierz najbardziej dramatyczne ujęcia.

d. Nagraj własny reportaż i wyślij go do największych stacji telewizyjnych.

5. Pokaż ofiary.

a. Pokaż ludzi i zwierzęta, które najbardziej ucierpią.

b. Pozwól jednej z potencjalnych ofiar mówić jak bardzo boi się zmian - może to być zapłakana kobieta z wystraszonym dzieckiem na ręku.

c. Jeżeli zagrożenie dotyczy też zwierząt, niech ekspert wyjaśni na czym ono polega.

6. Pokaż sprawcę nieszczęścia.

a. Podaj nazwę organizacji i historię innych "niecnych uczynków".

b. Jeżeli to możliwe, pokaż zdjęcie prezesa lub wypowiedź na video.

c. Zacytuj jego wypowiedź tak, żeby zabrzmiała jak groźba.

d. Buduj atmosferę braku zaufania wokół organizacji, jej propozycji i prezesa.

7. Mobilizuj do działania.

a. Namawiaj ludzi do pisania protestów do liderów politycznych.

b. Rozpocznij oficjalny bojkot organizacji i jej inicjatywy.

c. Stwórz mediom okazję do zrobienia atrakcyjnych zdjęć - zorganizuj demonstrację lub pikietę przed główną siedzibą organizacji.

8. Rozpowszechniaj wiadomości.

a. Rozpowszechniaj wiadomości w mediach - niech to samo robią Twoi sprzymierzeńcy.

b. Rozmawiaj z mediami - buduj korzystne relacje.

c. Wysyłaj regularnie informacje prasowe - powtarzaj najważniejszy przekaz i dostarczaj nowe zdjęcia.

Konkluzja

Pseudo-kryzysy są inspirowane przez sprawne i prężne grupy nacisku, które walczą o korzystne rozstrzygnięcie swojej sprawy.

Cyniczne? Może tak, ale taka jest prawda. Być może odczułeś to nawet na własnej skórze.

Jeśli jesteś w tarapatach, napisz do nas - na pewno pomożemy.