Bogusław Feliszek, 2010-01-04
"Co onieśmiela praktyka public relations"

Co onieśmiela praktyka public relations

"Pan mnie onieśmiela," powiedziała skromna blondynka odrzucając pierwsze zaproszenie na espresso. Onieśmielenie, trema, skrępowanie. Początki zwykle są trudne :-)

Związek jaki powstaje pomiędzy praktykami PR i ich klientami może mieć wyjątkowy charakter. Od dnia podpisania umowy obydwie strony uczą się siebie nawzajem i poznają coraz lepiej w trakcie realizacji projektu; czasem to trwa kilka dni, czasem kilka tygodni.

Większość klientów zatrudnia praktyków public relations, bo czują się zagubieni w środowisku starych i nowych mediów, brakuje im kreatywnych pomysłów, są zawiedzeni tradycyjnymi formami promocji albo po prostu nie mają czasu lub chęci na pisanie informacji prasowych, artykułów i kontakty z dziennikarzami.

Jeżeli jesteś doświadczonym praktykiem PR, być może za chwilę kilka razy się uśmiechniesz. Jeśli myślisz o zatrudnieniu takiej osoby, potraktuj moje słowa jako grzeczne przypomnienie, że samo myślenie to jeszcze nie jest temat na pierwszą stronę gazety.

Kiedy szukasz zainteresowania mediów, musisz zrobić lub powiedzieć coś, co wpłynie na życie ludzi, bez stawiania siebie na pierwszy plan. Przede wszystkim, zatrudniając eksperta PR, zaufaj jego doświadczeniu i wiedzy.

Oto 21 zdań, które onieśmielają praktyków public relations. Coś brzmi znajomo?

1. Ile będzie kosztować umieszczenie mojej informacji prasowej na pierwszej stronie "Gazety Wyborczej"?

2. Wiem, wiem.. Na śmierć zapomniałem o tym wywiadzie.

3. Jestem przekonany, że wspaniałe pomysły Pressence Public Relations pomogą mi zarobić mnóstwo pieniędzy, ale tymczasem musimy pracować na bardzo skromnym budżecie.

4. Jesteśmy sponsorem zespołu piłki halowej. Po meczu będziemy wręczać zawodnikom kubki z naszym logo. Jest niedzielny wieczór. Która ekipa telewizyjna może przyjechać, żeby to sfilmować?

5. Cieszę się, że dziennikarz "Rzeczpospolitej" chce zrobić ze mną wywiad. Mam wolną chwilę w czwartek o 7:45 rano lub w następną środę o 4:30 po południu.

6. Czy możesz sprawdzić jakie pytania zada dziennikarz zanim zgodzimy się na wywiad?

7. Mój znajomy prowadzi podobną firmę w Gdańsku. Agencja PR, która dla niego pracuje załatwiła mu dwa artykuły w prasie branżowej i pozytywny komentarz w "Dzienniku Gazecie Prawnej". Właśnie na czymś takim mi zależy.

8. Napisałem odpowiedzi na wszystkie pytania przed wywiadem telewizyjnym, który mi załatwiłeś. Czy mogę przyjść do studia z notatkami? Wszystko mam napisane na małych karteczkach, więc nie będzie ich widać.

9. Moja żona krótko zajmowała się public relations przed urodzeniem dwójki dzieci. Chętnie rzuci okiem na Twoje propozycje.

10. Kiedy będziesz wysyłać mediom informację prasową? Możesz skorzystać z mojej listy kontaktów. Sporządziłem ją trzy lata temu.

11. Nad tą informacją prasową trzeba jeszcze długo popracować.

12. Tylko mi nie mów o Twitterze; nie chcę, żeby inni wiedzieli co obecnie robię.

13. Dodałem dwa cytaty do artykułu, który mi przesłałeś.

14. To wspaniały pomysł! Zarząd zbiera się w przyszłym tygodniu, więc będzie okazja, żeby to przedyskutować i podjąć decyzję. Nie, nie musisz przychodzić. Sam wszystko opowiem.

15. Nie musisz przychodzić na imprezę. Sami zrobimy zdjęcia i wyślemy e-mailem.

16. Czy mogę dostać kopię wywiadu radiowego (lub telewizyjnego) z zeszłego tygodnia? Nie miałem czasu go posłuchać (obejrzeć).

17. A gdybyśmy tak powiedzieli dziennikarzom, że porwali mnie Marsjanie? Przecież nie ma jednoznacznych dowodów, że oni nie istnieją...

18. Wolałbym zobaczyć artykuł zanim pójdzie do druku. Dziennikarz na pewno nie będzie się sprzeciwiać; kiedyś kupował u mnie samochód.

19. Ten żółty krawat w zielone słoniki przynosi mi szczęście. Mogę go założyć do telewizji?

20. Jesteś absolutnie przekonany, że na Facebooku muszę umieścić swoje aktualne zdjęcie?

21. Może zaprosimy tego wścibskiego dziennikarza na kolację w ekskluzywnej restauracji i wypytamy o jego plany?

Lubię moich klientów i dlatego dużo czasu poświęcam na tłumaczenie jak działają media i jak pracują dziennikarze.

W PR wszyscy dbamy o zachowanie delikatnej równowagi - z jednej strony są potrzeby klienta i jego pragnienie rozwoju firmy, z drugiej - dostarczanie mediom wartościowych tematów i pomoc dziennikarzom w ich trudnej pracy. Dodatkowo, przez cały czas musimy pamiętać o szacunku dla własnej reputacji i trosce o wiarygodność.

Kilka ciekawych tematów na rozmowę przy kawie w modnej restauracji, prawda?